Jaki wpływ na lądowanie ma wiatr?

Są jednak lotniska, na których lądowanie z tylnym albo bocznym wiatrem jest normą. Podobnie w terenie przygodnym musimy po pierwsze lądować pod stok i wtedy nie koniecznie jest to w osi pod wiatr.

 

Na początek omówmy co dzieje się z wiatrem przy ziemi. Na skutek zawirowań, zacienienia przez przeszkody, jak pagórki, wysoki las, budynki - wiatr przy ziemi jest słabszy. Dotyczy to warstwy kilkunastu metrów przy samej ziemi.

Oprócz tego zawsze mamy do czynienia z przyziemną częścią warstwy granicznej atmosfery, to znaczy tej części troposfery w której ziemia bezpośrednio wpływa na jej własności. W uproszczeniu jest to warstwa w której działa termika. W jej dolnej części (warstwy granicznej), w warstwie przyziemnej wiatr na skutek tarcia zmienia kierunek i jest słabszy. Ta warstwa jest bardzo cienka w zimie i na biegunach, już powyżej 50 metrów możemy mieć silny, niezaburzony wiatr geostroficzny, a w słoneczne dni w lecie jest zdecydowanie grubsza i wiatr przyrasta i skręca kierunek stopniowo do wysokości 300-500m.

 

Wydawało by się, że te zimowe warunki stanowią większy problem, bo przecież przyrost wiatru na krótszym odcinku musi być gwałtowniejszy, i tak, jest, ale na 50metrach. Natomiast cała warstwa poniżej jest niemal bezwietrzna. W lecie natomiast dużo łatwiej mieszają się warstwy powietrza, uskok jest łagodniejszy ale wiatr przy ziemi jest silniejszy. Powoduje to, że przy samej ziemi łatwiej o silną turbulencję i gwałtowną zmianę prędkości wiatru.

 

Gdy musimy wylądować na rozległym lotnisku i mamy do czynienia z silnym bocznym wiatrem nie ma nic prostszego, jak zmienić kierunek podejścia i lądować w osi wiatru. Jeśli z takiego kierunku podejścia nie ma przeszkód jest to najlepsze rozwiązanie. Lądowanie z bocznym wiatrem omówimy później.